- lopa
- I( Göyçay, Qazax, Şəki, Şəmkir)1. məşəl (Göyçay, Qazax, Şəmkir). – Gəlin aparanda lopa aterıx; – At kişniyer, lopuyu yandır, görəx’ toylada nə var (Qazax)2. alov (Şəki). – Lampanın lopası qırmızıdıII(Cəbrayıl, Xocavənd, Zəngilan)evin üstünə döşəmək üçün yonulmuş ağac. – Lopa palıt və qoz ağaşdarınnan daha yaxşı olur (Cəbrayıl)III(İrəvan)sabun bişirilərkən çıxan qalıq, çöküntü, tullantı. – Bir para adamlar lopanı sabun əvəzinə işdədillərIV(Kürdəmir)hissə, topa, parça. – Bir lopa qar gətiV(Şuşa)ot topasıVI(Ağdam)manqalda yandırmaq üçün yumrulanmış kömür xəkəsi. – Bir kisə xəkə alıf lopa qayıtdırdım
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.