qut

I

(Salyan)

tumurcuq

◊ Qut bağlamağ – tumurcuqlamaq. – Ağajdar yavaşyavaş qut bağlıyır

II

(Cəbrayıl, Qazax, Qarakilsə, Meğri)

qüvvət, güc. – Bir tikə əppəx ye, ürəyinə qut olsun (Qazax); – Bir loxma çörəy al, ürəyində qut olsun, dayna! (Qarakilsə); – Üş gündü qutdan düşüp; – Bir loxma çörəx’ ye, ürəyində qut olsun (Cəbrayıl)

◊ Qutdan düşməx’ (Meğri) – gücdən, taqətdən düşmək, halsızlaşmaq. – Uşax naxoşduyup, lap qutdan düşüp

III

(Şərur)

yemək. – Sə:rdən ağzıma qut dəymiyip