basma

I

(Gəncə, Göyçay, Kürdəmir)

qamışdan hörülən həyət qapısı

II

(Ağdam)

yalan, gop. – Bejə yerə boğazını yırtma, hamı bilir ki, sözləriyin hamısı basmadı

III

(Çənbərək, Hamamlı, Xanlar, Kürdəmir)

kərmə (mal peyinindən hazırlanan yanacaq). – Basmanın üsdünü süpür, gələx’ kəsəx’, Ay Səlvi (Çənbərək); – Ay uşax, basmanı su töküf əyaxlıyın tovuxlar eşməsin (Xanlar); – Basmanı quruduf qutarannan sonra dorğoyuf qalax qayrerıx (Hamamlı)

IV

(Kürdəmir, Mingəçevir)

birbirinin içinə keçməklə bağlanan düymə

V

(Kürdəmir, Şamaxı)

kömür yandırmaq üçün yığılmış odun qalağı

◊ Basma qoymağ (Kürdəmir, Şamaxı) – kömür hazırlamaq. – Ollar meşiyə basma qoymağa getdilər (Şamaxı)

VI

(Kürdəmir, Şəmkir)

çay və ya arxdan keçmək üçün şax – budaq və s. düzəldilən keçid körpü. – Büyün sabaxdan əlləşdix’, Şəmkirdən bir basma basa bilmədix’ (Şəmkir); – Basmadan o taya adda (Kürdəmir)

VII

(Kürdəmir)

1. suvat (çaydan su götürmək üçün düzəldilən yer). – Basmanın üssündə durub su götürüllər

2. çaydan su götürülən yerdə əl tutmaq üçün basdırılan uzun ağac. – Su gəlib suatdan basmanı aparıb

VIII

(Mingəçevir)

yolayırıcı

IX

(Mingəçevir)

ov yeri, ovlaq

X

(Gəncə)

buxarı və ya peç bacasının qapağı. – Bizim buxarının basması yoxdu

XI

(Göyçay)

otun arabadan aşmaması üçün onun üstünə qoyulub bağlanan uzun ağac

XII

(Qazax)

bir yaba ağzı qədər, bir dəstə <kol>. – Bir basma tikan ver, çəpərin bu uçuğunu qayrax