- basarat
- (Kürdəmir, Qarakilsə, Şuşa)qabiliyyət, bacarıq, fərasət◊ Basaratı bağlanmax (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Şərur) – özünü itirmək, nitqi tutulmaq; dili-ağzı bağlanmaq. – Basaratım bağlandı, bir söz deyə bilmədim (Ağdam); – Kişinin basaratı bağlanıp (Kürdəmir); – Anamın basaratı bağlansa, heş nə də:mməz (Qarakilsə)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.