- qırtım
- I(Ucar)qısaboyluII(Ağdaş)büzülmüş, yığılmış◊ Qırtım olmax – büzülmək, yığılmaq. – Bu dəri qırtımdı; – Gün dəymiş dəri kimi nə qırtım olmusan?III(Qax)xəsis. – Qırtım adamın pulu çox olar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.