- basalax
- (Bərdə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Mingəçevir, Şəmkir, Tovuz)1. nəsil, tayfa (Bərdə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Şəmkir). – Bizim basalağımız böüxdü (Bərdə); – Burda altı basalax var (Xanlar); – Öz basalağına xəbər ver ki, hamı birdən köçək (Gəncə); – Hansı basalaxdansıηız, bajı oğlu (Gədəbəy)2. kəndin müəyyən tayfa və ya nəslin yaşadığı ərazisi, sahəsi (Şəmkir, Tovuz). – Bu basalaxda təx’-təx’ kərpiş ev var (Şəmkir); – Bizim basalağa tay basalax olmaz (Tovuz); – Mən oa:nkı basalaxdanam (Şəmkir)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.