- qırma
- (Göyçay, Zəngilan)1. pöhrə (Göyçay). – Qurda qırma veririk2. oduncaq (Zəngilan). – Meşədə bir az qırmam var, eşşəyi apar, onu gəti
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
qırma
Смотреть что такое "qırma" в других словарях:
qırma — 1. is. 1. «Qırmaq»dan f. is. 2. Ov tüfəngindən atılmaq üçün qurğuşundan tökülən xırda kürəciklər; seçmə. Bu tüfəng qırmanı çox yayır. Qırma ilə doldurulmuş patron. Qırma tüfəngi – qırma atan quş tüfəngi, ov tüfəngi. 3. sif. Qırma şəklində olan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma(n)clama — «Qırma(n)clamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma(n)clanma — «Qırma(n)clanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma(n)clatma — «Qırma(n)clatmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma(n)c — is. Heyvanları sürərkən vurmaq üçün kirişdən, dəridən, ipdən və s. dən qayrılan uzun dəstəli qamçı; şallaq, tatarı. Salman kişi də arabanın boyunduruğuna oturdu, . . əlindəki uzun qırmancını havada bir neçə kərə şatlatdı. A. Ş.. Faytonçu qırmancı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma(n)clamaq — f. Qırmancla vurmaq. Atı qırmanclamaq. – Qırmanclayır atı, yortur, yüyürür; Bir dağı döndükdə böyük kənd görür. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma(n)clanmaq — f. Qırmancla vurulmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma(n)clatmaq — icb. Qırmancla vurdurmaq, qırmancla döydürmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma(n)clı — sif. Əlində qırmanc olan. Arada gəzən əli qırmanclı nəzarətçilər «tənbəllik» edənləri döyəcək(dilər). M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meşəqırma — is. Meşədə ağac kəsmə işi. Meşəqırma briqadası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
