- qırım
- I(Qax, Şəki, Şuşa, Zaqatala)görkəm. – Uşaxların qırımını yaxçı görmədim (Qax); – Büyün qırımın çox pisdi (Şuşa)II(Ağcabədi, Cəbrayıl, Füzuli, Göyçay, İmişli, Kürdəmir, Qazax, Quba, Mingəçevir, Oğuz, Ordubad, Salyan, Şamaxı, Şəki)meyl, həvəs, fikir, məqsəd. – Əlsəfərin qırımı oxımağdı (Salyan); – Mənim bu işə hiç qırımım yoxdu (Quba); – Sənin qırımınnan mən heç nə alme:ram (Qazax); – Arvadın qırımı vardı ki, iş düzəlsin, Atdıxan qoymadı (Ağcabədi); – Qırımı var alarsan, olmaz gələrsən (İmişli)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.