qılınc — is. 1. Xəncərdən böyük, əyri və ya düz, bir ağızlı kəsər silah. İti qılınc. – Qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. (Ata. sözü). Onun başının üstündən divarda . . qotazlı bir qılınc, qalxan, yay və sadaq asılmışdı. M. Rz.. Qılınc kimi – çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
siyirməqılınc — z. Qınından çıxarılmış halda, qılıncla, yalınqılınc. Siyirməqılınc hücuma keçmək. – Fəxrəddin əlində siyirməqılınc atlının qabağında göründü. M. S. O.. Karetadan siyirməqılınc iki soldat çıxdı. M. İ.. ◊ Siyirməqılınc eləmək – aradakı düşmənçiliyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seyf — ə. qılınc ə. yay (fəsil) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qalxan — is. köhn. Qədim müharibələrdə qılınc və s. zərbəsindən qorunmaq üçün əldə tutulan dairə və ya düzbucaq şəkilli sipər (ağacdan, metaldan, dəridən qayrılardı). Qədim zamanda qılınc və qalxan müharibənin başlıca alətləri idi. – <Mülkədar:> Öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tiğ — f. 1) qılınc, xəncər; 2) ülgüc. Tiği abdar sulanmış qılınc; tiği cəfa’ zülm qılıncı, cəfa xəncəri; tiğihilal əyri qılınc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səmsam — ə. iti qılınc, kəskin qılınc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tiğzən — f. qılınc vuran, qılınc çalan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəngi — is. <fars.> mus. Qəhrəmanlıq və cəngavərlik ruhunda hava. <Eldar:> Zalıma gözdağı, bizə şan qılınc; Azadlıq uğrunda vuruşan qılınc. İndi dayansın Qacar! Cəngi çalın, hücum var! S. V.. Koroğlunun cəngi havası dağlara, dərələrə səs… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəstəkli — sif. Dəstəyi olan. <Qılınc:> Bu gümüş dəstəkli qılınc mənə çatar. . . M. Hüs.. <Buğacın> . . belində . . şirmayı dəstəkli, qırmızı qınlı bir bıçaq . . var idi. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmail — is. <ər.> 1. Qılınc, tapança və s. silah asmaq üçün çiyindən aşırılan qayış; çiyin qayışı. Misri qılınc həmaildi belində; Geyər hər vaxt al qumaşı Koroğlu. «Koroğlu». 2. Boyundan asılan, üzəri piləklə bəzədilmiş qadın bəzəyi. «Gəlinlər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti