Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
qulağ — (Dərbənd, Quba) məc. araba oxunun ucu. – Museyib dayinün də ərəbəsinün qulağı sinüb yatmüşdü (Quba) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pələqulağ — (Qax) qoca çaqqal. – Pələqulağ kimik <kimi> ulama, sesuvu kes … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəvəqulağ — (Biləsuvar) iri süpürgə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pərəqulağ — (Quba, Salyan) bax pələqulax. – Əhməd çox pərəqulağdı (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qulax — I (Ağcabədi, Goranboy, Qazax) istiqamət. – Get suyun qulağın dəyiş (Ağcabədi) ◊ Qulax qırmax (Göyçay, Mingəçevir, Tovuz) – istiqamətləndirmək. – Məhəmməd, su gəldi, ləx’lərin üsdünə qulax qır (Tovuz). Qulağ eləməx’ (Mingəçevir) –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hərilti — (Salyan) səs küy. – Səlminazın həriltisinnən qulağ tutulur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qırvağ — (Cəlilabad, Yardımlı) yeyin, sürətlə. – Məni məcvur eley ki, qırvağ yereyim (Cəlilabad) Qır vermək (Yevlax, Gəncə, Şamaxı) – naz etmək. – Sən qır vermə (Yevlax); – Nə deyirəm qulağ as, qır vermə (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qudvəsər — (Karvansaray, Qazax) məzəli, gülməli <söz>. – Məməd elə qudvəsər sözdər danışer ki, adam qulağ asanda gülməx’dən keçner (Karvansaray) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lalemeg — (Bakı) yalvarmaq. – Nağada laledim sənə ki, gedmə, qulağ asmadun ki, asmadun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pələqulax — (Gəncə, Kürdəmir, Şəki) yekəqulaq. – Pələqulağ atı satdım (Gəncə); – Pələqulax qoyun sütdüdü (Kürdəmir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
