- qaş
- I(Basarkeçər, Daşkəsən, Gədəbəy, Hamamlı, Qarakilsə, Qazax)1. dağın, təpənin hündür yeri (Basarkeçər, Daşkəsən, Hamamlı). – Təpənin hündür yerinə deyrix’ qaş (Daşkəsən); – Sürünü qaşdan endir (Basarkeçər); – Çayın qaşında duruf gözde:r səni (Hamamlı)2. yəhərin dalında və qabağında olan dik, çıxıq (Qarakilsə)II(Zərdab)evin çardağında maili düzülmüş ağaclar (şifer, kirəmit və s. vurmaq üçün). – Ay arvad, deyirəm ki, sabahdan usdanı gətirim, bu qaşları yonub düzəltsin
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.