- qaçaq-qaçaq
- (Şuşa)uşaq oyunu adı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
qaçaq-qaçaq
Смотреть что такое "qaçaq-qaçaq" в других словарях:
Qaçaq Kərəm — (until 1992, Oraq Çəkic) is a village in the municipality of Xətai in the Agstafa Rayon of Azerbaijan.[1] References ^ Belediyye Informasiya Sistemi … Wikipedia
qaçaq — is. 1. Çarlıq dövründə: hökumətin zülm və ədalətsizliyinə dözməyərək, həbsdən və ya sürgündən qaçan adam. 2. Bir cinayət edib hökumətdən və ya həbsdən qaçaraq, dağda və meşələrdə yaşayıb soyğunçuluqla məşğul olan adam; quldur. Ancaq bu həndəvərdə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaçaq-quldur — is. Yolkəsən, qaçaq, quldur. Karvan gedir, yolda qaçaq quldur qabağını kəsir. . Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qab-qacaq — top. İçərisində xörək hazırlamaq, yaxud içərisinə yemək şeyləri qoymaq üçün qablar. Qab qacaq mağazası. Qabqacaq yumaq. Qab qacaq şkafı. – Bu məfrəşlərdə bir qədər qab qacaq və qeyri ev şeyləri vardır. S. S. A.. Küçələrə tökülmüş sınıq qab… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qanlı-qaçaq — z. Düşmən, qan düşməni. <Bayram:> . . Öldürməkdən nə hasil? Mən özüm də qanlı qaçaq ollam. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quldur-qaçaq — top. Quldurlar, qaçaqlar. <Gülpəri:> Yəqin fəqir quldur qaçaq əlinə keçdi. . Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
firari — ə. qaçaq, qaçqın (əsgər, dustaq və s. haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vurmaq — f. 1. Əli ilə və ya əldə tutulan bir şeylə çırpmaq, zərbə endirmək. Ağacla vurmaq. Şillə vurmaq. Qamçı ilə vurmaq. Əllərinə vurmaq. – <İvan bəy:> Səsini kəs, buyuraram, başına yüz tatarı vurarlar. N. V.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
