- kuluf
- (Bərdə)mənbə
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
kuluf — 1. is. Divarın, hasarın altından su axmaq üçün açılan deşik, dəlik. Qulu rütubətdə ölümün pəncəsində çapalayır, . . tezcə sürünüb kəhrizin kulufuna girir. S. R.. 2. is. dan. Tənə, sərki. Kuluf vurmaq – bax kuluflamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
külüf — is. Dağ, qaya dibində oyuq yer, balaca mağara. Ay Pası, kafir çoxdan bizim yuxarı qayanın külüfündə yaşayır. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti