bagır — bagır; karaciğer I, 272, 360; II I, 85, 255 § ya bagrı; yayın orta yeri, I, 360 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
bağır — is., ğrı 1) Göğüs Yakup, ceketini, mintanını, içliğini çıkarmış, bağrını yağmura vermiş, bir heykel gibi sessiz ve kımıldamadan duruyor. T. Buğra 2) Ok yayı ve dağda orta bölüm 3) anat. Ciğer, bağırsak vb. vücut boşluklarında bulunan organların… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağır-öfgə — (Ağcabədi) bax bağır öyfə. – Bağır öfgə payız yaxşıdı yemə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağır-öyfə — (Borçalı) 1. qaraciyər və ağciyər 2. içalat. – Bü:n bağır öyfə almışam bişirməyə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
BAGIR`MI — a Mohammedan kingdom in Central Africa, SE. of Lake Tehad, 240 m. from N. to S. and 150 m. from E. to W … The Nuttall Encyclopaedia
bağır — is. 1. Qaraciyər. 2. Ürək, qəlb mənasında. Ey Füzuli, ol sənəm əfğanıma rəhm eyləməz; Daşə bənzər bağrı, təsir eyləməz əfğan ona. F.. Edən qan qönçə tək bağrım o ləli abidar olmuş. Nəb.. Oxuduqca şirin şirin diliniz; Bağrım olur şana şana,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bagır — ciyer, kebid; çağırmak ve seda etmek; ve kabail i türkmeniyede Aşk abada karib bir köy ismi dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağır yeleği — is., tar. Zırh altına giyilen, köseleden yapılmış yelek … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağır-badaş — bax bağrıbadaş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qışqır-bağır — is. Qışqırıq, çığır bağır, qışqırma. Qışqır bağır salmaq. – Zeynal əvvəl bu qışqır bağırla z. bu özbaşınalığın qabağını almaq istəyirdi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti