kətə

(Basarkeçər, Biləsuvar, Cəbrayıl, Cəlilabad, Culfa, Füzuli, Gəncə, Göyçay, Xanlar, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Naxçıvan, Ordubad, Tərtər)

qutab. – Yazda pencər çıxanda kətə pişirrix’ (Tərtər); – Uşağlar kətə bişirməyçün cıncılım yığdılar (Cəlilabad); – Tamara yaxşı kətə bişirdi (Cəbrayıl); – Bizzər kətəni ətdən, göyərtidən bişirrük (Kürdəmir)