- kəltə
- (Bakı, Basarkeçər, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir)1. iri, qüvvətli (Basarkeçər). – Qalxozda yaxşı kəltə öküzdər var2. yaşlı, təcrübəli, dünyagörmüş (Bakı, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir). – Elə danışer ki, maşallah, elə bilersən kəltə kişidi (Şəmkir); – Kəltə adamlar köhnə əyamnan çox yanıxlı danışeylar (Gədəbəy)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.