- xozan
- I(Ordubad)müvəqqəti dincə qoyulmuş <torpaq yer>. – Bırda xozan yer yoxdiII(Basarkeçər, Gədəbəy, Hamamlı, Qarakilsə)küləş. – Bəy əlimizdən alardı, bizə xozan qalardı (Gədəbəy). – Qırxılmamış yuηumuz, xırmandakı dənimiz, xozanımız (Hamamlı)III(Mingəçevir)buğdanın nazik qabığıIV(Zəngibasar)darağın dişlərində yığılıb qalan yun, tük. – Başıyın xozanın buralara atma
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.