- xoflu
- (Ordubad)qorxulu. – Ayı xoflu heyvandı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
xoflu — sif. və zərf 1. Xof içində, təlaş içində, şübhə içində; şübhəli. Xoflu adam. – Xain xoflu olar. (Ata. sözü). Şahmar bəy gedəndən bir az sonra Fərhad və Məhərrəm daxil olurlar, xoflu, yavaşdan danışırlar. . . N. V.. 2. Dəhşətli, qorxulu, vahiməli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qorxaq — sif. 1. Qorxu hissinə tez qapılan, ürəksiz, ağciyər, xoflu, cəsarətsiz. Qorxaq adam. Qorxaq xasiyyət. – Kəndxuda çox qorxaq adamdı. Uryadnikin vurulması onu büsbütün haldan çıxartmışdı. M. Hüs.. // İs. mənasında. Ana yurdu bu şən torpaq;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürəksiz — sif. və zərf 1. Qorxaq, ağciyər, xoflu, cəsarətsiz. <Tarverdi:> Mən də qorxumdan ki mənə ürəksiz deməsinlər, quldurluğa getdim. M. F. A.. 2. Həvəssiz, istəmədən, həvəsi olmadığı halda, həvəssiz, maraqsız. Allahqulu bazara da elə ürəksiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xofluluq — is. Xoflu olma halı. <Ataş> <Mirzə Cəmildə> gördüyü hiyləgərliyi, xofluluğu belə yavaş yavaş unudurdu. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti