xır

I

(Ağdam, İsmayıllı, Quba, Şamaxı)

bax xiy I. – Xır bizin yerrərdə ulmaz, bizdə çəltik əkmiyədülər (Quba); – Gəl xıra su qoşağ, yanmasın (İsmayıllı)

II

(Ağdaş, Bakı, Quba, Oğuz)

bostan. – Gedəgün bizim xıra qarpuz yeməgə; – Gecə xıra oğri gəlmişdü (Bakı)

III

(Ordubad)

tamam. – Xörəx’ xır duzdu

IV

(Borçalı, Gədəbəy, Goranboy, Qazax, Tovuz, Zəngilan)

çınqıl; cınqıl qarışıqlı qum. – Orda olan daşın çoxu xırdı (Qazax); – Bıra xırdı, bırda yaxşı şey olmır (Zəngilan); – Xır harava yolunda çox olor (Gədəbəy); – Yola daş döşədix’dən so:ra üstünə xır tökülsə yaxşı olar (Tovuz)

V

(Balakən)

paxıl, xəbis

VI

(Cəlilabad, Göyçay, Kürdəmir)

vint. – Maşının xırı açılmışdı (Cəlilabad)

VII

(Oğuz)

bostan ləki

VIII

(Qazax)

xırda. – Xırnan xurda bir sözdü