- həmgəl
- (Kəlbəcər, Laçın)bax həmkələ. – Aşıqlar həmgəl oxuyullar (Laçın); – Həsənnən Qasım quzunu həmgəl otarır (Kəlbəcər)◊ Həmgəl olmağ (Şamaxı) – yaxın olmaq, yanaşı olmaq. – Həmgəl olmağ yaxşıdı, adam bir-birinə köməy olar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.