güzdəx’

I

(Daşkəsən, Füzuli, Gədəbəy, Xanlar, Ordubad, Zəngilan)

1. b a x güzdex’ (Daşkəsən, Füzuli, Gədəbəy, Ordubad, Zəngilan). – Güzdəx’ heyvanı kökəldir, yaxşı otdu (Zəngilan)

2. yayda çalınmamış biçənək (Gədəbəy, Xanlar)

3. yaz otu, yaz yoncası (Ordubad, Zəngilan). – Quzular güzdəyi yaxşı yeyir (Zəngilan); – Toğli güzdəyi yiəndə qılqur yemir; – Güzdəx’ yaz yoncasına deyərıx (Ordubad)

II

(Ordubad)

payız yunu

III

(Qarakilsə)

payızda yetişən xiyar. – Baxardın, güzdəx’ varsa, birin qırıp gətirərdin

IV

(Qarakilsə)

qoca kişidən törəyən uşaq. – Bı gədə güzdəx’di; – Güzdəx’ uşağın baxdı olar

V

(Tovuz)

bax güzdəg