- gözəndir
- (Meğri)gözmuncuğu. – Qatır palanın da itirip, gözəndirin də
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
gözəl — sif. 1. Sifətinin cizgiləri, bədəninin tənasübü, qaş gözü qüsursuz olan; göyçək. Gözəl uşaq. – <Xor:> Xəlvət meşə arasında; Bir gözəl qız tapmışıq. C. C.. <Zaqs müdiri> Zeynalın Mehriban kimi gənc və gözəl bir qadını boşamasına bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kim — 1. əvəz. 1. Cümlədə sual mənasında işlənib, insan adlarını və insan təsəvvürü verən varlıqların adlarını əvəz edir; hansı adam. Kim gəlib? O sözü kim dedi? Bu gün kim növbə çəkəcək? – Uşaq mənimdir, baba, dəxli nədir sizlərə? Kim sizi qəyyum edib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ay — 1. is. 1. Yer kürəsinin peyki olub, onunla birlikdə Günəşin ətrafında fırlanan və gecələr inikas edən Günəş işığı ilə işıqlanan göy cismi. Ay işığı. Ayın batması. – . . Ay buludlar arasından siyrilib çıxdı. M. Hüs.. // məc. Gözəlin camalına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
didə — is. <fars.> klas. Göz. Gər inanmazsan ki, qəmzən yıxdı könlüm şəhrini; Bəs bu fəryadım nədəndir, didə qandan nəm durur? Nəs.. Ağla, didəm, qanlı yaşın sel olsun; Gizlin dərdin söyləməyə dil olsun. M. V. V.. Kim səni didəsi giryan eləmiş?… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nazənin — sif. <fars.> şair. Nazlı, işvəkar, cilvəli; incə və gözəl. Sorma, heç sorma, nazənin Xavər; Məni məhv etdi iztirabü kədər. H. C.. <Gəray:> Günəş öz aləmində seyr edəli; Görməmiş böylə nazənin gözəli. A. Ş.. Doğrusu, belə bir nazənin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ati — is. <ər.> köhn. şair. 1. Gələcək. Onda guya gülümsəyir ati. C. C.. 2. Yer. halında: atidə – aşağıda, altda. Nuxa şairlərindən məşhur İsmayıl bəy «Nakam» təxəllüs Füzulinin atidə zikr olunan müsəddəsinə yazdığı bir nəzirə xeyli <gözəl və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəhət — is. <ər.> 1. Tərəf, yön, səmt. Cəhətləri seçmək çətin idi. Nəriman dönüb dala baxanda gəldiyi yerin də izini itirmiş gördü. M. C.. 2. Bir şeyin tərkib hissəsi, elementi. Məfhumun iki cəhəti. – İndi məsələnin ikinci cəhəti qalırdı. . S. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sədəf — is. <ər.> Bəzi balıqqulağıların iç qatını təşkil edən və müxtəlif bəzək şeyləri hazırlamaq üçün istifadə edilən, müxtəlif rənglərə çalan parlaq bərk maddə. Yaxasına hərdən hərdən; İnci sədəf düzən gözəl! A. Ə.. İmi çəhrayı atlaz örtüyü açıb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərəf — is. <ər.> 1. Bir şeydən hər hansı istiqamətə doğru yerləşən sahə, yer; həmin istiqamətin özü; cəhət. Müxtəlif tərəflərə getmək. Çöl tərəfdən. Meşə tərəfə. Evə tərəf. // Bir şeyin ortasından və ya orta xəttindən sağda və ya solda yerləşən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti