ərəzən

I

(Ordubad)

gec. – Bı il pambıx ərəzən əkilib

◊ Ərəzən düşmək (Şahbuz) – vaxtından gec yetişmək. – Pambıx ərəzən düşdü; – Bı il tut ərəzən düşdü

II

(Culfa)

sonbeşik, axırıncı övlad. – Ərəzən oğlum qırıx yaşındadı

III

(Culfa)

vaxtından əvvəl, yarımçıq doğulmuş quzu