- ərəsət
- I(Ağdam, Cəbrayıl, Gəncə, Kürdəmir, Zəngilan)daha çox, xeyli. – Buyil ərəsət üzüm var (Ağdam); – Keçən il ərəsət meyvə vardı, bıyıl yoxdu (Zəngilan); – Bu gün ərəsət iş gördüm (Kürdəmir); – Biyil ərəsət buğda var (Cəbrayıl)II(Salyan)qiyamət, qalmaqal. – Ay qız, bacu:n paltarrarına dəgmə, gələr görər, ərəsət qopar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.