- dükcə
- I(Şamaxı)cəhrənin iyinə sarınmış ipII(Salyan)təndirin yanında kündə yayılan yer. – Dükcədə biz xamırı yayruğ
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
dükçə — is. məh. Cəhrənin iyinə sarılan yumaq. Qarı gündə bir dükçə ip əyirir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kələfləmək — f. İri və ya sapı dükçədən açıb pırtlaşmamaq üçün kələfçəyə və ya dizə dolamaq, kələf şəklinə salmaq; yumaqlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti