alğasımax

(Cəbrayıl, Zəngilan)

tövşümək, ürəyi döyünmək. – Həbelə isdi olar, dayan birəz nəfəsimi dərim, ürəyim alğasıyır (Zəngilan); – Ürəyim alğasıyır, az qalır ağzımnan çıxa (Cəbrayıl)