- dırdı
- (Qazax)sözünün yerini bilməyən, yersiz danışan
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
dır — I (Cəlilabad, Lənkəran, Masallı) 1. aralı (Lənkəran). – Ağa, qapını bikgə dır qoy 2. ara (Cəlilabad). – Bi dənə saman gəley qapının dırınnan düşey içəri II ( Salyan) pis; ağır. – İndi xəsdənin vəziyyəti dırdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
safbədir — (Cəbrayıl) sağlam, salamat. – Bəbir safbədirdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şot — (Kürdəmir) əkin sahəsində kiçik arx ◊ Şot kök (Şamaxı) – iri, qaba tikiş. Şotkök eləmək (Şamaxı) – iri, qaba tikişlə tikmək. – Arvad bir sa:tda şot kök eliyib uşağına ge:dirdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
axırıncı — sif. 1. Bir şeyin sırasında sonuncu, ən axırdakı; ən axırda olan (gələn). Axırıncı tamaşa. Axırıncı dərs. Küçədə axırıncı bina. Axırıncı qurtum. Axırıncı dəfə. Axırıncı iclas. Axırıncı aşırım. Həftənin axırıncı günü. – . . Günün axırıncı şəfəqi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balqabaq — is. 1. Uzunsov, ortası nazik şirin qabaq, boranı, kudu. Kənd arvadları qışın tədarükünü qurtarırdı, . . kimisi yaman günün köməyi olan kudu və balqabaqları gizlədirdi. M. İ.. // məc. Balqabağa oxşayan şey haqqında. Bu halda gördüm, mənə tərəf bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başmaqçılıq — is. Başmaqçı (çəkməçi) sənəti, peşəsi. Başmaqçılıq etmək. – Arşak onlara öz bacardığı saatsazlıq, başmaqçılıq, zərgərlik sənətlərini öyrədirdi. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilicilik — is. Bilici adamın hal və keyfiyyəti. Sümsünü indi mən çalır, o <Kərim baba> isə öyrədirdi və biliciliyi ilə öyünüb, məğrur baxışlarla mənə baxıb gülürdü. A. Ş.. // Alimlik, vaqiflik, xəbərdarlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cildsiz — sif. Cildi olmayan, cild çəkilməmiş. Cildsiz jurnal. – Pəncərədən külək əsir, cildsiz kitabın cırıq vərəqini tərpədirdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cərrah — is. <ər.> Xəstələri yarmaq üsulu ilə müalicə edən həkim. Evə çatan kimi Rəhim şəhərin məşhur cərrahını çağırtdı. S. S. A.. Cərrahlar yorulmayıb bıçaqlarını işlədirdi. S. R.. Bəhramı cərrah stoluna qoyanda həkim məni arxayın saldı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göynətmək — icb. 1. Qıcıqlandırmaq, acışdırmaq, qaşındırmaq. Dərman yaranı göynətdi. – <Nəcəfalı> qozdan bir neçəsini qoynuna doldurdu, qərzəkli qoz ətini göynətdi. B. Bayramov. 2. məc. Narahat etmək, nigarançılıq doğurmaq, incitmək, ruhi əzab vermək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti