- dəvəllağı
- (Qarakilsə)oğru. – Gədə dəvəllağı bir dəsmal götürdü
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
cüvəllağı — sif. Kələkbaz, fırıldaqçı, qeyri ciddi. <Xəlil:> <Rövşən> hərçənd bir az cüvəllağı idi, amma yaxşı oğlanların biri idi. S. Rəh.. // İs. mənasında. <Xan:> Sizin heç biriniz mənim mərhəmətimə layiq deyil! Bu cüvəllağını niyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bipir — f. 1) mürşidsiz, pirsiz, dini rəhbəri olmayan; 2) m. cüvəllağı; 3) m. kələkbaz, lotu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kafir — ə. 1) islam dinində olmayan, müsəlman olmayan; 2) heç bir dinə sitayiş etməyən, dinsiz; 3) m. itaətsiz, üsyankar; 4) m. qırışmal, cüvəllağı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həlləm-qəlləm — sif. dan. 1. Cüvəllağı, fırıldaq, haramzadə, cəncəl. <Xan Kazıma:> Ay gədə, sən çox həlləm qəlləm adama oxşayırsan, . . xatanı məndən sov. Ç.. <Həsən> həlləm qəlləm adam imiş. Qant.. 2. Qarışıq, dolaşıq. <Gəray ağa:> Bilirsən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lotu — 1. <fr.> Üstündə nömrələr (ya şəkillər) olan xüsusi kartlarda oynanılan bir oyun (bu oyunun xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, rəqəmlərin, ya şəkillərin tam sırasını kim tez örtərsə, o, oyunu udur). Loto oynamaq. Lotoda udmaq. // Bu oyuna… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nadürüst — sif. və is. <fars.> Fırıldaqçı, kələkbaz, hiyləbaz, əliəyri, cüvəllağı, haramzadə. <Gileygüzarov:> Arvad, gələn dəfə bu nadürüstü çağırsaq hər ikimizin atasına lənət! S. Rüst.. Nərgizə baxıram; Mənə kəm baxan; Nadürüst gözləri unutmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şarlatan — <fr.> Bir şey bilmədiyi halda, özünü bilən, mütəxəssis kimi göstərərək adamları aldadan, nadan; yalançı, fırıldaqçı, cüvəllağı. Şarlatanın biridir. – Bunlar da yaxşı adamlardır, amma şarlatandırlar. C. M.. // zar. Yüngül söyüş mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zahirdə — z. Üzdə, zahirən, xarici görünüşcə. . . Bir para cüvəllağı oxumuşlarımız ürəkdən gülə gülə və zahirdə guya ağlayaağlaya dəstənin qabağında dolanırdılar. C. M.. <Musa kişi> zahirdə belə işlərə yaxın durmayırdı. Qant.. Zahirdə ədavət guya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti