dəhnə

(Cəlilabad, Təbriz, Tovuz, Zəngilan)

yüyən. – Atın dəhnəsin almeydilər, dəhnəli-zaddi qaçeydi (Cəlilabad); – Dəhnəni keçir atın ağzına (Zəngilan); – Dəhnə o gejə atın ağzında qalmışdı (Təbriz)