- dəbbə
- I(Ağdam, Borçalı, Qazax, Yevlax)lovğa. – Dəbbə adam papağını dik qo:r (Borçalı); – O, dəbbə adamdı (Yevlax); – Başqasın bə:nmiyənə dəbbə adam de:rix’ (Ağdam)II(Füzuli, Qazax)sözündən qaçan, şərti pozan. – Əli dəbbədi, onnan söydamız tutmaz (Füzuli)III(Hamamlı)inadkar, höcət. – Alı çox dəbbə adamdı, dediyinnən dömməzIV(Ağdam)barıtqabı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.