dabrımağ

(Əli Bayramlı, İmişli, Kürdəmir, Qazax, Saatlı, Sabirabad, Salyan, Şamaxı)

tez-tez yerimək. – Adə, dabrı də (Saatlı); – Dabrı, dahı gözdəməyə vax yoxdu (Sabirabad); – Bi də gördim, Həsən elə dabrıyır ki, az qalıb məni keçə (Salyan); – Adə, niyə dabrıyırsan, bir az usul ged (Şamaxı); – Sən dabrı, mən sə: çatacam (Kürdəmir); – Dabrı, yubamma, vax keçer (Qazax); – Bi az dabrı, bəlkə çatdun (İmişli)