- çəhlim
- (Çənbərək, Daşkəsən, Gəncə, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Meğri, Ordubad, Şəmkir, Tovuz, Yevlax, Zəngilan)1. yol, cığır (İmişli, Qazax, Meğri, Tovuz). – Qoyunu çəhliminən çəx’, a bala, şehə salma (Qazax); – Bu çəhliminən gedəcaxsan, qavağa: bir bulax çıxecax (Meğri); – Qoyunu çəhlimnən aparerdıx örüşə (İmişli)2. iz, ləpir (Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Zəngilan). – Avçılar ayının çəhliminə düşüf mağarasına kimi getdilər (Zəngilan); – Canavarı çəhlimiynən gedif tafdıx dərədə; – İt qoyunu çəhlimiynən tapıf (Gədəbəy); – Taxılın qırağında mal çəhlimi var (Gəncə); – Malların çəhlimin tapdım (Ordubad)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.