- çeynəmə
- (Dərbənd)hədik
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
çeynəmə
Смотреть что такое "çeynəmə" в других словарях:
çeynəmə — «Çeynəmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeynənmə — «Çeynənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeynəmək — f. 1. Ağıza qoyulan bir şeyi dişlə qırmaq, əzmək, xırdalamaq, ovmaq. Ağzımda çörəyi çeynəyib bəzən; Xırdacaxırdaca yemlərdim onu. S. V.. Beşi də böyrünü yerə vermiş, yenicə bitmiş qırxbuğumludan qıraraq ağızlarına qoyur və çeynəyirdilər. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeynəm — is. 1. Çeynəmək işi, çeynəmə. 2. Ağızda çeynənəcək miqdar (adətən rəqəmlə). Bir çeynəm saqqızın var, çeynə, yapışdır alnına. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeynənmək — məch. 1. Yeyilən şey ağızda dişlər altında əzilmək, gəmirilmək, dişləm dişləm edilmək. Yemək çeynəndikdən sonra udulur. 2. məc. Çox çox təkrar edilərək bayağılaşdırılmaq, həddindən artıq təkrar edilmək. 3. məc. Ayaqlar altına salınmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeynənmiş — f. sif. 1. Ağızda, diş altında əzilmiş, gəmirilmiş, dişləm dişləm edilmiş. Çeynənmiş ət. 2. məc. Çox təkrar edilərək bayağılaşdırılmış, bıqdıracaq dərəcədə təkrarlanmış. Çeynənmiş fikirlər. – <Firəngiz Muxtara:> Bunlar çeynənmiş, cəfəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çeynətükür — (Oğuz) çoxdanışan, çərənçi ◊ Çeynətükürrüy iləmağ – çox danışmaq, çərənçilik etmək. – Əli, çeynətükürrüy iləmə, əl çək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
saqqız — is. Saqqızağacından sızıb çıxan, çəkildikcə uzanmaq xassəsinə malik olan ağ kitrə (adətən ağızda çeynənmək üçün istifadə edilir). Səriyyə xanım . . ağzındakı saqqızını yavaş yavaş çeynəyirdi. M. S. O.. <Məşədi İbad Sənəmə:> Buyur, bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
