- ciyəv
- (Şərur, Naxçıvan)bax giyəv
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
ciyəv
Смотреть что такое "ciyəv" в других словарях:
cıy — vurmax: (Qazax) dimdiyi ilə yumurtanı deşib çıxmaq (cücəyə aiddir). – Cücə cıy vuruf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ciyər — ağ ciyər anat. – insan və onurğalı heyvanlarda döş qəfəsində yerləşən tənəffüs orqanı (bu mənada adətən ciyər şəklində işlənir). Həkim Həsənin ciyərində kiçik bir ləkə olduğunu söylədi. Ç.. <Heydərqulunun> kürəyindən dəyən güllə sol… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çiy — sif. 1. Bişməmiş, bişirilməmiş, qaynadılmamış. Çiy ət. Çiy süd. Çiy su. Çiy kərpic – palçıqdan tutulmuş, bişirilməmiş, xam kərpic. Bina çiy kərpicdən tikilmiş və ağardılmışdı. M. İ.. // Yaxşı bişməmiş, yarıbişmiş, ala bişmiş. Xörəyin əti çiydir.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çiyə — I (Cəbrayıl, Zəngilan) maşınla emal olunan yağ. – Çiyədən xoşum gəlir (Cəbrayıl) II (Ağdam, Bərdə, Cəbrayıl, Yevlax, Zəngilan) çiy südün qaymağı, üzü. – Çiyə yeyirsı͂:zsa gətirim (Zəngilan); – Çiy südün üzü çiyədi (Bərdə) III (Göyçay, Qafan,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çiy — I (Şəki) nəm, yaş. – Çiy olanda tay bağlı:llər tütünü, çiy olanda ovulmur II (Şəki, Tabasaran) şeh. – Gecələr çiy uladu (Tabasaran) III (Şəki) məc. – kobud, yersiz. – Mən hunnan hələ çiy söz eşitməmişəm IV (Dərbənd) üzü yığılmış, üzsüz süd … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ciyə — is. Nazik, möhkəm ip. Tazı sahibinin əlində isə uzun ciyə olardı. H. S.. Onların birinin <nökərlərin> qoltuğunda bükülü kisə, o birinin əlində möhkəm ciyə vardı. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
CIY — Aeroporto di Comiso … Deutsch Wikipedia
CIY — Comiso Comiso Ajouter une image Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
ciyəci — (Masallı) kisə. – Ciyəsini unnan doldur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çiyəmə — (Tovuz) küpə yığılıb saxlanılan qaymaq. – Anama denən mənə yeylaxdan bir az çiyəmə göndərsin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çiyələk — is. bot. Ağ çiçəkləri, çəhrayıqırmızı rəngli ətirli meyvəsi olan çoxillik ot bitkisi və bu bitkinin meyvəsi. Fərman yoldaşları ilə meşəyə çiyələk yığmağa gedər, çəmənlərdə oynar, dağlara dırmaşardı. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
