cıbrıx

I

(Cəbrayıl, İsmayıllı, Oğuz, Ordubad, Qubadlı)

qərzəksiz, qərzəkdən çıxmış (qoz, fındıq, şabalıd)

◊ Cıbrıxdan çıxmax (Cəbrayıl) – məc. susuzluqdan yanmaq. – Bağ tamam yanıf cıbrıxdan çıxdı (Cəbrayıl); Cıbrıx eləməx’ (Qubadlı) – soyundurmaq. – Qışda adamı cıbrığ eləsələr, adam donar. Cıbrığın soymaq – qabıqdan çıxarmaq

II

(Şahbuz)

yeyilən yabanı bitki adı. – Cıbrıx çöldə olar