zəhlə

I

(Füzuli, İsmayıllı)

hananın ayağı. – Hananı qoyannan soğra qəşəy oxu var, o oxu qoyursaη, onun zəhləsinə – əyağına (Füzuli)

II

(İsmayıllı)

öd. – Qorxudan zəhlən suya döndü

III

(Dərbənd)

tağalaq, cəhrədə iyə keçirilən dairəvi gön parçası və ya taxta. – Bir parçə gün gətirün, zəhlə düzəltüm

IV

(Zəngibasar)

hövsələ, həvəs. – Zəhləm yoxdu, sənnən danışam