- zelaf
- I(Ordubad)həyasız, sırtıq. – Dursun çox zelaf adamdıII(Ordubad)hər tərəfi sürtülmüş (aşıq)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
ziləf — I (Qazax, Yevlax) bax zelaf I. – Yaman ziləf uşaxdı, a:dı sözə baxmer (Qazax) II (Hamamlı) bax zelaf II. – Ziləf aşığı mat oyunda işdəderdilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zilan — (Naxçıvan, Salyan) bax zelaf II. – Aşığın sürtülmüşünə bizdərdə zilan aşıx deyilir (Naxçıvan); – Sənün zilanun bizi uddı (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zilaf — I (Culfa) bax zelaf II. – Aşığı sürtəllər, olar zilaf II (Borçalı, Zaqatala) ayaqyolu III (Oğuz) bax zilav. – Zilaf adam hər şeyin yerin bilən adam olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti