- yuyucu
- (Ağdam)ölüyuyan. – Bizdərdə ölənin paltarın yuyucuya verəllər
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
yuyucu
Смотреть что такое "yuyucu" в других словарях:
yuyucu — 1. sif. xüs. Təmizləmək üçün bir şeyi yuyan. Yuyucu cihaz. 2. is. Meyit yuyan adam. <Əbülfəz kişinin> üst paltarlarını qəbirqazanlara, alt paltarlarını yuyucusuna verdilər. Ə. Vəl.. Ağlayır yuyucu, ağlayır kəfən; Ağlayır oraya hər gəlib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yugçı — yuyucu, yıkayıcı II, 171 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
mürdəşu(r) — f. ölüyuyan, yuyucu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
eruziya — <lat.> 1. geol. Torpağın, Yer qabığının axar sular, buz və ya külək təsiri ilə dağılması prosesi. Axar suların yuyucu fəaliyyətinə geologiya elmində eroziya, kimyəvi fəaliyyətinə isə korroziya deyilir. M. Qaşqay. 2. tex. Mexaniki təsir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köpük — 1. is. Yırğalanan, hərəkət edən maye və ya yarımmaye kütlə üzərində əmələ gələn içərisi hava, ya da qazla dolu girdə qabarcıqlar yığını. Suyun köpüyü. Dəniz köpüyü. – Köpüklərlə üzə üzə; Dalğalara qarışdım; Martılarla yarışdım. A. Ş.. Çaylardakı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürdəşir — is. <fars.> Ölüyuyan, yuyucu. Molla ilə oturub duran axırda mürdəşir olar. (Ata. sözü). <Qarı:> . . Mürdəşir Səkinə nağıl eləyirdi ki, Güləndamın gicgahına qan sızılmışdı. Ç.. ◊ Üzünü mürdəşir yusun! dan. – Allah öldürsün! ölsün! öl!… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuyuculuq — is. Yuyucunun işi, peşəsi (bax yuyucu 2). Yuyuculuq etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
