- yığar
- (Qubadlı)bax yığan I. – Yığarı yudum qatıx tökəm
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
dilo — (Bərdə, Gədəbəy, Göyçay, İsmayıllı, Kürdəmir, Oğuz, Şamaxı, Tərtər) bax dilab. – Tez ol, qızım, tayqulpu diloya qoy (İsmayıllı); – Qab qacağu diloa qo:rux (Kürdəmir); – Dilodan yükü gəti, yer düzəlt (Oğuz); – Qab qacax yığar diloya bizim arvatdar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
misqi — (Dəvəçi, Xaçmaz, Quba) xəsis, simic. – Misqi adam canına hiç yiməz, hamısını yığar saxlar (Quba); – Əhməd yaman misqi adamdı (Xaçmaz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
riştə — is. <fars.> klas. 1. Əriştə. İki batman riştə kəssə on nəfər övrət yığar; Zəhrimar olsun həmi riştən, həmi yarman, bacı. M. M.. 2. məc. Tel, bağ, rabitə. <Vaqif, Vidadi, Zakir və Şirvaninin> qələmlərindən hər nə zühurə gəlibsə, demək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırman — is. <fars.> 1. Dəni sünbüldən ayırma əməliyyatı. . . Xəstə olduğum cəhətə bu yay xırmanım hamıdan geriyə qalmışdı. S. S. A.. <Rəşid:> Qurbanqulu uşağı görər görməz xırman çəkdiyi atı buraxır və quyunun yanına qaçır. T. Ş. S.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti