Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
yəhərqaş — sif. Yəhərin qaşına bağlanan, yəhərin qaşından asılan. O, yəhərqaş xurcununda həmişə neştər, biz gəzdirər, yeri gələndə işə salardı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarmanç — (Bərdə) ovalşəkilli dəlik. – Yəhərqaş həvgənin ortasında yarmanç olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
biz — 1. birinci şəxsin cəmi. 1. Danışan şəxs bu sözlə özü ilə bərabər bir neçə nəfər, yaxud bir çox adam olduğunu bildirir. Biz qalib gələcəyik. Biz gəlmişdik, sən yox idin. O da bizlə gəldi. – Biz ümid olduq daza, daz özün qoydu naza. (Ata. sözü). 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köşə — is. köhn. Dəridən, göndən kəsilmiş ensiz bağ. O, yəhərqaş xurcununda həmişə neştər, biz və burulmuş nazik köşə gəzdirər, yeri gələndə işə salardı. S. R.. İnsan var ki, nə çarıqdır, nə köşə. R. R.. Köşə çəkmək (çıxartmaq) – bax köşələmək 1 ci… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
neştər — is. <fars.> 1. Sancan heyvanlarda (əqrəb, arı və s. də) sancdıqları yerə zəhər buraxmaq üçün orqan. Əqrəb kimi neştər gücü var dırnağımızda. M. Ə. S.. // Məc. mənada. Allah yaman gözdən saxlasın, gözəl ceyildir. Düşmən gözünün neştəridir. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
