- yalama
- I(Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Hamamlı, Qazax, Laçın, Zaqatala)heyvana verilən daş duz. – İnəx’lərə yalama ver, yoxsa dalağ olallar (Gəncə); – Yalamanı qoy atın qavağına (Laçın)II(Daşkəsən, Gədəbəy, Qazax, Tovuz)xırda daş, kəsək. – Uşax yalameyi atdı, itin baldırı qırıldı (Qazax); – Get, dalıncan da yalama getsin (Daşkəsən); – Ay uşax, qoyma:η yalama atsınnar ağaşdara (Gədəbəy)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.