- vərəllayi
- (Bakı)bax varallayı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
dəbəllayı — (Bakı) ağılsız ◊ Dəbəllayı dəbəllayı danışmağ – ağılsız, düşüncəsiz danışmaq. – Sən gənə də başdamısan dəbəllayı dəbəllayı danışmağa. – Bilmirəm ki, sə: no:lıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
veysəllayı-veysəllayı — (Salyan) avara avara, işsiz gücsüz. – Ada, veysəllayıveysəllayı gəzməginən, ged işdə, adam oğlısan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəvəllayı — (Salyan) səfeh, ağıldankəm. – Harda dəvəllayı var, gərəg mənə ras gələ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəllayı — (Zəngilan) “düzbucaqlı” şəklində. – Əvi kəllayı tix’dimişəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səfəllayı — (Oğuz) boş bikar, avara. – Səfəllayı adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
veysəllayı — (Salyan) avara, işsizgücsüz. – Veysəllayı adamın sənəti olmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hərəllayı — (Salyan, Bakı) ərköyün. – Yaman hərallayı uşağ saxlıyırsan (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vələllayi — (Salyan) işsiz gücsüz, avara … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti