- üzəçıxdı
- (Salyan, Yardımlı)toydan sonrakı gün təzə bəyin öz dostları ilə görüşü
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
üzəçıxdı
Смотреть что такое "üzəçıxdı" в других словарях:
üzəçıxdı — is. etnoqr. Təzəgəlinin öz ərinin qohumları ilə ilk görüşü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çıxmaq — f. 1. Bir yerdən (binadan, otaqdan və s. dən) kənar olmaq, içəridən dışarıya varmaq, getmək, xaric olmaq. Evdən çıxmaq. Kabinetdən çıxmaq. – Çay hazır olanadək mən özümə əlcəklər alım, – deyib Sona otaqdan çıxdı. N. N.. 2. Bir yerə getməyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəlin — is. 1. Toyu keçirilən, ərə gedən qız. Gəlini məclisə gətirmək. – <Məşədi İbad:> Amma bu gəlin kişi çıxdı. Ü. H.. Gəlin aparmağa gələn dəstələr qapıda yığışıb intizar çəkər. M. S. O.. Gəlin köçmək – ərə getmək. . . Gülpəri atasından iznsiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sonra — 1. zərf Bir işin, hadisənin baş verməsində zaman ardıcıllığı göstərən zaman zərfi. Əvvəlcə müəllim, sonra uşaqlar danışdı. – Qonaq əvvəlcə Bayramla, sonra da Məşədibəylə vidalaşıb çıxdı. M. Hüs.. On beş gün sonra aparılan işlərin ilk nəticəsi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xıdır — (Cəbrayıl, Zəngilan) kiçik çillənin son həftəsi. – Xıdır girdi qış girdi, xıdır çıxdı qış çıxdı (Zəngilan); – Böyünnən xıdırın iş günü gedir (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boş — sif. və zərf 1. İçində heç nə olmayan. Boş qutu. Boş dükan. Boş çamadan. Boş şüşə. – Boş çuval dik durmaz. (Ata. sözü). Boş əl ilə məc. – heç bir şey əldə etmədən, heç bir şeyə nail olmadan, əlində heç bir şey olmadığı halda. Boş əl ilə üstümüzə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geyimli — sif. 1. Əynində geyimi, paltarı olan, paltarlı. <Zeynalın> qarşısına on biron iki yaşlı, sadə və təmiz geyimli, qara bir qız çıxdı. S. H.. Tirmə şal geyimli, qara saçlılar; Hər tərəfə zər nişanlar dolanır. A. Ə.. Ağ geyimli, nurani bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
