uruf

I

(Şəki)

ruh. – Elə iynə vurur, heç urufun da incimir

II

(Şəki)

1. an, az vaxt. – Bi urufdacə qutardı işini

2. on beş dəqiqə. – Un ikiyə bi uruf var

III

(Xanlar)

1. hörmət

2. təmtəraq. – İrəhmətdix’ Qasım əmini bir urufnan basdırdılar ki

IV

(Biləsuvar, Salyan)

yaxşı, xoşagələn. – Gedirsən, görürsən mağazeyində bi şey satıllar, di:rsən ki, lap urufdı (Biləsuvar)

V

(Bərdə, Hamamlı)

1. 100 qram (Bərdə). – Gəvənin bir gülü əysix’di, maηa bir uruf narın if ver

2. 4 kiloqramlıq ölçü qabı (Hamamlı). – İki uruf taxıl ölç gəti, ver aparsın