tüncü

I

(Goranboy, Şuşa, Zəngilan)

cavan qaramal, cöngə. – Tüncü ətinnən yaxşı kabab olur (Zəngilan); – Həsən kişi oğlunun toyu üçün bir tüncü saxlıyır (Goranboy); – Arvat, mal əti almışam, özü də tüncüdü (Şuşa)

II

(Meğri)

bax tünci. – Üş tüncü qızı vardı xanın