tirə

I

(Ağdam, Gədəbəy, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Qubadlı, Laçın, Sabirabad, Şəmkir, Tovuz)

1. nəsil

2. tayfa

3. qohuməqrəba. – Bizim kəntdə tirə çoxdu, hansını deyim saηa (Ağdam); – Hər tirənin öz ağsaqqalı olor bizdə (İmişli); – Bizim kənt bir neçə tirədi (Qarakilsə); – Neçə tirə işdey o biri piriqədədə? (Gədəbəy); – Bu kətdə çox tirə- lər var: maf tirəsi, niyazdı tirəsi, taramatdı tirəsi (Şəmkir)

II

(Qubadlı)

1. tərəfdar

2. həmfikir. – Qaflan bizim tirədəndi, onun sizə qarışajağı yoxdu

III

(Şəki)

lək. – İki tirə soğan ehmişdıx, hunnan un puta kimi soğan qazdıx

IV

(Cəbrayıl, Culfa, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan)

bax tir. – Tirənin üssündə durub alağ elyirik (Kürdəmir); – Su çox olduğu üçün tirəni yuyur (Salyan); – Su arxın tirəsini uçurdub (Cəbrayıl)

V

(Şahbuz)

arı səbətinin içində olan bölmələr, arakəsmələr. – Tirə səbətdə olur arıçın

VI

(Kürdəmir)

bel, fəqərə sütunu. – Suda balığın tirəsi göründü

VII

(Sabirabad)

dirək