- təvərə
- I(Basarkeçər, Culfa, Kəlbəcər, Qarakilsə, Mingəçevir, Oğuz, Şərur)dəyirmanın üst daşındakı girintiyə keçirilən rombşəkilli dəmir hissə. – Təvərə olmasa daş hərrənməz; üs daşı təvəriyə keçirillər, o da onu hərriyir (Basarkeçər); – Təvərə də:rman daşının arasında olur (Oğuz); – Təvərə olmasa də:rmanın üst daşı hərrənməz (Kəlbəcər); – Təvərə də:rman daşının içinə keçir (Culfa)II(Şahbuz)sağanaq. – Bizim ələyin təvərəsi sınıb işdən çıxıbIII(Cəbrayıl, Qarakilsə)məc. dairəvi, yumruTəvərədən düşmək (Kürdəmir) – dəbdən düşmək. – Kilim təvərədən düşüp
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.