- tərgitməx
- (Kəlbəcər)unutmaq, yaddan çıxarmaq. – Mən yekəlix’də adamı tərgidifsən?
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
tərgitməx
Смотреть что такое "tərgitməx" в других словарях:
tərgitmək — f. Adət etdiyi pis və ya zərərli adətdən əl çəkmək, həmin işi daha etməmək. İçkini tərgitmək. Papirosu tərgitmək. – Əsil məsələ <tənbəllərə, şöhrətpərəstlərə, aravuruşduranlara> bu xasiyyətləri tərgitməkdir. Ə. S.. Nə çıxar fikirdən, boş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərgitmə — «Tərgitmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itlik — is. İtə məxsus xasiyyət və hal. İt itliyini tərgitsə də, sümsünməyini tərgitməz. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kökləşmək — 1. f. Kökəlmək. 2. f. Kök salmaq, kök atmaq, möhkəmlənmək, bərkimək. İllərcə kökləşmiş olan bu adəti sonralardan tərgitmək olmur. F. Ağazadə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sol — is. 1. Bədənin ürək yerləşən tərəfi, bədənin sağ tərəfinin əksinə olan hissəsi. // sif. Həmin tərəfdə olan, yerləşən. Sol əl. Sol ayaq. Sol böyür. – <Heydərqulunun> kürəyindən dəyən güllə sol ciyərini parçalayaraq döşündən çıxmışdı. Ə. S..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sümsünmək — f. Qapıları gəzib dilənmək, əl açmaq, yemək aramaq (çox vaxt təhqir, söyüş kimi işlənir). İt itliyini tərgidər, sümsünməyini tərgitməz. (Ata. sözü). <Hacı:> Bu donuz harada sümsünür? – deyə sordu. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tövbə — is. <ər.> Etdiyi pis əməldən peşman olub bu işi daha etməyəcəyinə söz vermə, əhd etmə. <Camaat:> <Hacının> tövbəsi bizə lazım deyil. Ə. H.. // Bəzən nida məqamında işlənir. <Tarverdi:> Vay aman, qələt elərəm, quldurluğa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərgitdirmək — icb. Tərgitməyə məcbur etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
