- şundul
- I(Mingəçevir, Şəki)yüngülxasiyyət, qeyri-ciddi. – Çox şunduldu İsmayıl, danışığını, oturuşunu, duruşunu bilmir heç (Şəki)II(Şəki)avara, işsiz gəzən, boş-bikar. – Əhməd şundul uşax olmasa yaxşıdı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.