- şəlpə
- (Bakı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Quba, Mingəçevir, Salyan, Ucar)1. köhnə palaz; köhnə palaz parçası (Bakı, Cəbrayıl, Kürdəmir, Quba, Salyan, Ucar) – Altuna şəlpə at, irah olsun (Kürdəmir); – Qapı ağzına şəlpə saldım (Salyan); – O şəlpəni gəti sər ocağın qırağına (Cəbrayıl)2. cır-cındır, köhnə parça, əsgi (Bakı, Goranboy, Gədəbəy, Quba, Mingəçevir)◊ Şəlpəsi işləməmək (Kürdəmir) – işi düzəlməmək, kələyi baş tutmamaq. – Onun şəlpəsi işləmədi burda
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.